Als niet alle neuzen dezelfde kant op wijzen.

Een enkeling die dan in opstand komt, wordt zwaar tegengewerkt. Sterker nog, kan zijn functie in eigen land niet meer uitvoeren, denk hierbij aan Sam Brokken, was lector op een Hogeschool in België. Nadat hij in februari een kort debat had gevoerd op televisie over vaccineren, werd hij niet lang daarna door zijn Hogeschool ontslagen. Hij betaalde daarmee een hoge prijs, want sindsdien kwam hij in België niet meer aan de bak. In november 2021 is hij naar India geëmigreerd. Artikel van Maurice de Hond,lees verder .

Ook de Belgische arts Erwin Annys, kreeg het steeds moeilijker om de zaken tijdens de pandemie op een rij te krijgen. Zelfs door zijn eigen diepe vriendenkring werd hij niet meer geloofd, hij kon ze niet meer beschermen. Hij kwam in een gewetensconflict en koos ervoor om te stoppen. Artsen krijgen nu vele complicatie van de vaccinatie Mrna binnen, men zwijgt omdat zij vrezen voor hun baan, omdat zij weten wat er met andere collega artsen is gebeurd, geschorst,  beboet, gevangenis straf, kijk hier de reportage. waar artsen hun verhaal vertellen. Wie rampvlucht de serie van de KRO-NCRV heeft gezien, weet hoe het er aan toe kan gaan. Weet, deze artsen liegen niet!

Blijf Neutraal denken citeer een stuk over Erwin Annys uit een artikel van Dick Bijl. 

Uiteindelijk besloot hij zijn praktische werk als arts te staken en zijn maatschap en het ziekenhuis de rug toe te keren – met pijn in het hart. Hij was een veelgeprezen arts met hart voor zijn patiënten. Maar zijn besluit stond vast.

Onmiddellijk na zijn vertrek schreef hij de emoties en de ervaringen van de afgelopen jaren van zich af om zijn patiënten in te lichten. Op aanraden van zijn vrouw maakte hij er een boek van, in de hoop dat het zoveel mogelijk mensen de ogen zou openen. Dat resulteerde uiteindelijk in de boekpresentatie.

Bij de lezing sprak hij ook uit dat het tegen de eed van Hippocrates inging, hij hier niet mee uit de voeten kon.

“Er zijn verhalen en er zijn verhalen die moeten verteld worden". Dit boek brengt een verhaal dat moest verteld worden. Het is de getuigenis vanuit de eerste hand, vanop de eerste rij. Een getuigenis van een arts die vanaf dag 0, in een ruimtepak getooid, samen met zijn collega’s artsen, verpleegkundigen en andere zorgverleners, in de weer was om mensen die geveld waren door COVID-19 te helpen. In een sfeer van solidariteit, creativiteit en flexibiliteit (iets wat we het voorbije decennium geleidelijk aan hebben zien verloren gaan in de zorg). Een arts die ook veel mensen heeft zien sterven aan de kwalijke gevolgen van de ziekte, en dus alles behalve een ‘corona-scepticus’ kan genoemd worden.

Maar gaandeweg ondervond hij dat de aanpak van de meeste beleidsmakers en de experten die het voor het zeggen hadden niet de juiste was. Dit verhaal is dan ook een relaas van een proces waarin de auteur – Erwin – rondom zich steeds meer dingen zag gebeuren die geen steek hielden.”

Erwin Annys sloot zijn verhaal af met wat positiviteit en hoop. “We hebben een bijzondere tijd meegemaakt van groteske irrationaliteit, van segregatie, polarisatie en censuur voor mensen die zich niet wensten over te geven aan angst, dwangmaatregelen en irrationaliteit. Kortom, een duistere periode… Er is nog veel werk aan de winkel. Het zijn mensen zoals jullie die allemaal veel inspanningen hebben gedaan en nog altijd doen. Die opkomen voor een betere maatschappij. Jullie waren de sterretjes in de duisternis. Er is ook iets positiefs aan duisternis, in de duisternis zie je de sterretjes veel beter, in duisternis worden ze zichtbaar, je herkent ze en ze schitteren nog mooier. Die sterretjes weten nu beter wie ze zijn, waar ze voor staan en wat ze aan elkaar hebben. Aan het eind komt alles goed.”

In de lezing vertelde hij een paar opmerkelijk details. 1 op de 800 mensen ondervind ernstige klachten tot de dood van het corona vaccin. Daarin tegen de prik van de Mexicaanse griep 1/10.000 mensen ondervond ernstige bijwerkingen, het vaccin werd stop gezet. Bij het des hormoon, waarbij een kind ter wereld kwam, zonder armpjes en een handje op de rug, werd het middels stop gezet. Bij het corona vaccin is dit niet het geval. Men kan zich afvragen waarom niet en waarom zit hier zo een druk op door de overheid?

Ook zei hij dat dit vaccin overal komt in het lichaam, waar een virus zich normaliter nooit zou bevinden, op een enkel uitzonder na. Wat als men besluit de spuit niet in de arm te zetten, maar lager, het de voortplanting aantast en je het dan aan de volgende generatie doorgeeft, dit synthetische spike eiwit? 

Terugkomend op “alle neuzen dezelfde kant op krijgen”, neen dat zal nooit gebeuren. Dit komt omdat een groot deel van de mensen blindelings volgt en vertrouwd in deskundigheid en wetenschap. In de tijd van de opkomst van het christendom, in de bijbel. Ons zelfdenkend vermogen werd afgenomen, alleen bij die gene, die de neus in de wind hielden, speurde het af en dat werd ze dan en nu nog niet in dank afgenomen.

100 jaar geleden, stonden we er min of meer net zo voor, wat hebben we geleerd van WOII. Niks nopes nada. Terug bij af. Anna Frank wordt als niet waar afgeschilderd, dit is echt een complot te ver, net zoals de holocaust ontkenners. Echter dit soort gedachtengoed heeft een oorzaak, die oorzaak heet onvrede. Onvrede over systemen, overheden, instantie enz. die niet meer functioneren, dan creëer je een volk die op hol slaat. Het is belangrijk om het koren van de kaft te onderscheiden, jezelf in een grijs gebied plaatsen, zodat je neutraal kan blijven denken met gezond verstand. Erwin Annys gebruikte zijn gezond verstand, geeft zijn ervaring, zijn beleving van die tijd van pandemie door, zijn ervaring is geen feak nieuws, geen fictie maar real time in de 21^ste eeuw. Erwin Annys noch Mattias Desmet zijn geen complot denkers, zij zijn een compleetdenker. Met hen al die artsen en deskundigen die tegengas gaven. Respect voor hen die tegengas DURVEN geven, zij zijn de Theseus, de Robin Hoods!

We zijn modern, maar met middeleeuwse facetten, geen donder opgeschoten.