Jezus, de zonen van de waarheid en de leugen die wereldgeloof werd.

Waarom we zogenaamd de geboorte van Jezus vieren op 25 december…

Terwijl hij waarschijnlijk in september 2v chr. is geboren?

Waarom een konijn en een ei bij Pasen horen. Symbool van vruchtbaarheid, van de natuur. Niet van het kruis.

Weet je waarom?

Omdat veel van wat je gelooft…

Gebaseerd is op overnames. Verdraaiingen. Machtsconstructies.

Dat Jezus bestond. Maar niet als de zoon van God in het dogma. Wel als spiritueel mens. Die zich verzette tegen onderdrukking, tegen systemen.

En wat deed dat systeem? Ze maakten hem hun mascotte. Verdraaiden zijn boodschap. En bouwden er een geloof omheen dat mensen klein houdt.

Jezus liet zich niet kruisigen voor een leugen. Hij stond voor waarheid.

Durf te twijfelen.

Durf te voelen.

Durf te ontwaken.

"Durf te graven. Durf te voelen. Durf waarheid toe te laten."

Er is een punt gekomen in mijn leven waarop blijf Neutraal denken is gaan graven. Niet uit haat of opstandigheid, maar uit een diep verlangen naar waarheid. En hoe dieper je graaf, hoe meer je zag hoe religie – ooit misschien geboren uit inspiratie – door de eeuwen heen werd vervormd, gemanipuleerd, en misbruikt. Vooral het verhaal rond Jezus... dát verhaal wringt.

Wie leeft volgens een natuurreligieuze levensvisie, eer de cycli van de natuur, de maan, de seizoenen, het leven zelf. En juist daarom begon blijf Neutraal Denken  vragen te stellen bij de feestdagen die zogenaamd “heilig” zijn. Neem Pasen. Elk jaar anders. Gebonden aan de maan. Een volle maan na de lente-evening. Geen vaste datum. Maar zijn kruisiging en herrijzenis zouden zoiets groots zijn — en dat vieren we dan op een glijdende schaal?

Dat alleen al zou ons aan het denken moeten zetten. Want wie sterft er nou op wisselende dagen? Als Jezus werkelijk op een dag werd gekruisigd en drie dagen later opstond — dan is dat toch een historisch moment? Maar het is gebonden aan maanstanden, net zoals de heidense feesten van Ostara. Vruchtbaarheid, lente, leven. En als we dan toch eerlijk zijn: de paashaas en het ei hebben meer met vruchtbaarheid en natuur te maken dan met Jezus.

Dan Kerst. 25 december. Wordt zogenaamd zijn geboortedag genoemd. Maar nergens in de Bijbel staat die datum. In feite wijst alles erop dat hij in september geboren is — volgens sommigen zelfs exact op 27 september 2 v.Chr., iets wat zelfs in de Grote Piramide zou zijn vastgelegd. 25 december was het feest van de zon, Sol Invictus, een Romeinse zonnegod. Het christendom heeft dat slim overgenomen om aansluiting te vinden bij het volk. Maar het was een overname, geen waarheid.

Jezus zelf? Blijf Neutraal Denken  geloof dat hij bestond. Dat hij een mens was met een diepe spirituele verbinding. Iemand die opstond tegen het systeem, tegen dogma's, tegen onderdrukking. Iemand die liefde en waarheid belichaamde. Maar of hij de “zoon van God” was zoals de kerk dat predikt? Dat neem blijf Neutraal Denken ernstig in twijfel. Jezus sprak in beelden, in lagen. Wat als hij niet bedoelde dat hij “de enige zoon van God” was, maar dat ieder van ons goddelijk is?

In de Bijbel staat: “Gij zult niet doden.”

En toch werd hij vermoord. Gekruisigd. Door mensen die zich juist beriepen op wet en geloof.

Is dat niet het bewijs dat zijn sterven niets met goddelijke goedkeuring te maken had?

Dat hij niet stierf om een nieuwe religie te starten — maar om op te staan tegen wat krom was?

En als hij werkelijk in september 2 v.Chr. werd geboren, zoals sommige bronnen – zelfs de Grote Piramide – aangeven…

Dan was hij er al vóórdat men hem “de zoon van God” maakte.

Hij was een mens. Een leraar. Een ontwaker. En dat is juist wat hem krachtig maakt.

Hij liet zich niet kruisigen om een leugen te ondersteunen. Hij heeft zich niet opgeofferd zodat een religie macht kon krijgen over zielen. Integendeel. Hij wás het verzet. En het tragische is: wat hij probeerde te ontmantelen, is later in zijn naam groter en strakker geworden.

De boodschap is verdraaid. De rituelen zijn overgenomen van oudere religies en aangepast naar een systeem dat mensen onder controle hield. En zo is waarheid langzaam verworden tot dogma. Maar wie niet zelf denkt, blijft geloven in iets wat niet klopt.

Het wordt tijd dat we dit wereldwijd recht gaan zetten. Dat mensen wakker worden. Dat we terugkeren naar de kern: liefde, waarheid, vrijheid, verbinding met natuur en ziel.

En ja — dat mag schuren. Dat mag botsen met wat je geleerd hebt. Maar als iets niet klopt, voel je dat diep vanbinnen. Dan is het geen geloof meer, maar gehoorzaamheid.

Durf te graven. Durf te voelen. Durf waarheid toe te laten.